بررسی هیستولوژیک پیوند غشای آمنیون انسانی به مخاط کراتینیزه دهان خرگوش (یک مطالعه اولیه)

روش بررسی: در این مطالعه تجربی حیوانی در مخاط کام 10 خرگوش که از نظر وزن، جنس و نژاد وضعیت یکسانی داشتند دو defect مخاطی هم اندازه به طریق جراحی ایجاد و در یکی از آنها غشای آمنیون انسانی پیوند زده شد. سپس در زمان های 7، 14 و 28 روز متعاقب جرای از هر دو ناحیه در کام 3، 4 و 3 خرگوش به ترتیب به طور تصادفی نمونه برداری شد و مورد مطالعه میکروسکوپیک قرار گرفت.

یافته ها: در نواحی پیوند زده شده در مقایسه با نواحی بدون پیوند، تشکیل اپی تلیوم سطحی بیشتر بوده و اپی تلیوم تشکیل شده ضخامت بیشتری را دارا بود همچنین میزان انفیلتراسیون سلول های آماسی کمتر بود. در همه نمونه ها در ناحیه بافت همبند ناحیه گیرنده پیوند تشکیل بافت غضروفی مشهود بود.

نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که پیوند غشای آمنیون می تواند در روند ترمیم زخم های دهانی موثر باشد. بنابراین باید مطالعات بیشتری با استفاده از مدل های حیوانی و انسانی و با تعداد نمونه بیشتر انجام گیرد. مسئله تشکیل بافت غضروفی در بیشتر این پیوندها و اهمیت آن در بازسازی نقایص استخوانی نیازمند تحقیقات بیشتری دارد.