ایجاد منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی (شمال شرقی قروه)

صنعت گردشگری دارای آثار اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی است. ایجاد اشتغال، دست یابی به درآمد ارزی پایدار و مناسب و همچنین شناخت دو سویه فرهنگی در راستای صلح و وفاق بین المللی از آثار اقتصادی و اجتماعی این صنعت می باشد. شهرستان قروه یکی از شهرستان استان کردستان می باشد که علیرغم پتانسیل بسیار بالایی که در جذب گردشگر دارد در بین شهرستان های استان از جایگاه مناسبی برخوردار نیست. در این مقاله به دنبال ارائه ی پیشنهاد ایجاد و تشکیل یک منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی در نیمه ی شرقی شهرستان قروه می باشیم. برای رسیدن به این هدف از روش های مختلف میدانی مانند اندازه گیری ها و مشاهدات مستقیم میدانی، مصاحبه، پرسش نامه و همچنین منابع کتابخانه ای موجود استفاده شده است. روستاهای قصلان و باباگرگر در نیمه ی شرقی شهرستان قروه قرار گرفته اند. روستای باباگرگر به سبب دارا بودن پتانسیل جذب ژئوتوریسم، توریسم مذهبی و توریسم درمانی از جایگاه ویژه ای در سطح منطقه برخوردار است. روستای قصلان نیز دارای آثار و بناهای تاریخی-فرهنگی و مذهبی با قدمت چند صد ساله و چند هزار ساله می باشد. این دو روستا با توجه به موقعیت جغرافیایی قرار گیریشان می توانند سبب تحول گردشگری در نیمه ی شرقی شهرستان شوند. اما در حال حاضر وجود روستای باباگرگر و پتانسیل بالای آن در جذب گردشگر، مانع از توجه و جذب گردشگران به روستای قصلان با 1500 نفر جمعیت شده است. بنابراین در این مقاله پیشنهاد ایجاد یک مسیر ارتباطی آسفالته بین روستاهای قصلان و باباگرگر مطرح می شود. ایجاد این مسیر ارتباطی 10 کیلومتری می تواند مزایایی متعددی داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از: 1- بهره گیری گردشگران از پتانسیل های موجود در هر دو روستا با صرف هزینه و وقت کمتر 2- کاهش خطرات و تصادفات جاده ای در مسیر ارتباطی کنونی 3- کوتاه شدن مسیر دسترسی از شهر قروه به روستای باباگرگر از 28 کیلومتر به 16 کیلومتر 4- با ایجاد این منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی شاهد تحولی در اشتغال و افزایش درآمد روستاییان بویژه در روستای قصلان با خیل عظیمی از جوانان تحصیل کرده و بیکار باشیم.