تحلیل و بررسی رویکردهای ساکنین بومی منطقه میزبان با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی به اثرات اجتماعی صنعت گردشگری (مطالعه موردی شیراز)

امروزه به علت پراهمیت بودن نقش و مشارکت ساکنان محلی مناطق مختلف در توسعه صنعت گردشگری، بایستی مباحثی در خصوص نگرش جامعه بومی در مورد صنعت گردشگری و حضور گردشگران توجه دانشگاهیان، سیاست گذاران و مدیران اجرایی این صنعت را به خود جلب نماید که متاسفانه این امر در کشور ایران صورت نگرفته است. عمده ترین موضوعات مورد بحث در رابطه با دیدگاه جامعه میزبان که در برنامه های گردشگری محوریت دارد، رویکردهای اجتماعی-فرهنگی اقتصادی، زیست محیطی و تاثیرات دیدارکنندگان بر روی مقصد می باشد. از طرفی شیراز با دارا بودن جاذبه های فراوان در زمینه های مختلف گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری ایران در میان گردشگری شناخته شده است و می تواند یکی از مراکز عمده جهت انجام تحقیقات علمی در صنعت گردشگری محسوب شود. هدف این مقاله شناخت اثرات اجتماعی گردشگری از دیدگاه ساکنان است. ابتدا با استفاده از متون کتابخانه ای، شاخص های اجتماعی برای بررسی اثرات استخراج شده و سپس بر اساس آن، داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه شیراز گردآوری شده است. روش تحقیق این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. پژوهش حاکی از آن است که ساکنان شهر شیراز نسبت به گردشگری رویکردی مثبت دارند. ضمنا در مجموع می توان گفت که از بین متغیرهای جمعیت شناختی تنها جنسیت و سن جامعه میزبان است که با نگرش مثبت و منفی اجتماعی رابطه دارند.