بررسی نقش گردشگر مذهبی بر توسعه شهری (مطالعه موردی: امامزاده عباس ساری)

امروزه صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوان یافته است و بسیاری از کشورها از این موقعیت توانسته اند وضعیت خود را تا حد در خور توجهی بهبود بخشند و بر مشکلات اقتصادی خویش از قبیل پایین تر بودن سطح درآمد سرانه، فراوانی بیکاری، کمبود درآمد ارزی و ... فایق آیند. گردشگری مذهبی به عنوان یکی از شاخه های مهم گردشگری با همه اجزا و گونه هایی چون زیارتگاه ها، اماکن مذهبی و ... به سبب ویژگی ها و کاکردهای خاص خود توانسته است در متن گردشگری جهان جای گرفته، به طوری که حوزه نفوذ آن، سراسر جهان را فراگرفته است. بر این باور، در تحقیق فراروی، نقش گردشگری مذهبی امام زاده عباس ساری بر توسعه شهری بررسی و راهکارهایی برای توسعه پایدار گردشگری مذهبی ارائه می گردد. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه آماری آن کلیه شهروندان شهر ساری در سال 1392 می باشد؛ که از میان آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده با بکارگیری فرمول کوکران تعداد 384 نمونه مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. پس از جمع آوری اطلاعات میدانی از طریق ابزار پرسشنامه، روابط بین متغیرهای پژوهش از طریق آماره های توصیفی (جدول فراوانی، نمودار و ...) و استنباطی (آزمون های همبستگی اسپیرمن و t تک متغیره)؛ در قالب نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیز انجام شده از طریق آزمون نشان داده بین متغیرهای تعریف شده در زمینه تاثیرگذاری قابلیت های مکان مذهبی امامزاده عباس در جذب گردشگر به شهر ساری و نیز تاثیر مکان مذهبی امامزاده عباس ساری در مولفه های توسعه اقتصادی در سطح 5 درصد و سطح معناداری p=0.000 رابطه معناداری وجود دارد. به طوری که شهروندان، تاثیر قابلیت های مکان مذهبی امامزاده عباس را در جذب گردشگر به شهر ساری را 80.5 درصد و این تاثیر را در توسعه مولفه های اقتصادی 74.5 درصد متوسط تا خیلی زیاد ارزیابی نموده اند.