بررسی وضعیت توریسم شهری با استفاده از مدل سوآت (مطالعه موردی: شیراز)

امروزه گردشگری در چهارچوب الگوهای فضایی خاصی عمل می کند. گردشگری شهری نیز یکی از این الگوهای فضایی است. نواحی شهری به دلیل داشتن جاذبه های تاریخی و فرهنگی بسیار مقاصد گردشگری مهم و تاثیرگذار محسوب می شوند. شهرها معمولا جاذبه های متنوع و بزرگی همچون موزه ها، بناهای یابود، سالن های تئاتر، استادیوم های ورزشی، پارک ها، شهربازی، مراکز خرید، منطق با معماری تاریخی و مکان هایی مربوط به حوادث مهم یا افراد مشهور را دارا هستند که خود گردشگران بسیاری را جذب می کند. (timothy,1995,63) و با توجه به اینکه شیراز یکی از نزدیکترین شهرهای توریستی ایران به حوزه خلیج فارس است، سالیانه تعداد زیادی از ساکنین این کشورها برای مقاصد گوناگون راهی سفر به این شهر می شوند بنابراین بررسی صنعت توریسم در شهر شیراز به همین جهت ضروری بنظر می رسد. نوشتار حاضر با هدف بررسی وضعیت صنعت توریسم در شهر شیراز به شناخت نقاط ضعف و قوت و فرصت ها و تهدیدات این صنعت در این شهر پرداخته است. در این تحقیق جامعه آماری 100 نفری در مورد جاذبه های شهر شیراز و مزیت ها و معایب آن مورد پرسش قرار گرفته اند.