بررسی جنبه های بوم شناختی و پایداری در پردازش محیط و منظر دهکده های گردشگری در مناطق کوهستانی

کوهستان ها از مهم ترین و منحصر به فردترین اکوسیستم ها در جذب گردشگران هستند که علاوه بر ارزش های زیستی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی قابلیت های فراوان در جهت برآورد نیاز تفرجی جوامع می باشند. این مناطق به دلیل شرایط آب و هوایی هم تفریحات و ورزش های زمستانی و هم تفریحات تابستانی را در بر می گیرند. شرایط محیط های طبیعی به نحوی است که اگر در بهره برداری های شناخت کافی از پتانسیل های منطقه و شرایط لازم جهت انجام فعالیت وجود نداشته باشد علاوه بر خسارات جبران ناپذیر به محیط زیست منطقه، آسیب های جدی را برای گردشگران به همراه می آورد و این همه ضرورت برنامه ریزی مدون و همه سونگر را به منظور انجام گردشگری به صورت پایدار در کوهستان ضروری می نماید. در روند این تحقیق سعی شده است با شناخت قابلیت های موجود در این مناطق و الگوهای منظرسازی پایدار به ارائه راه کارهای مناسب جهت طراحی دهکده های گردشگری با هدف ارتقاء کیفیت ارائه خدمات گردشگری در مناطق طبیعی و همچنین ارتقاء وضعیت محیط زیست در این مناطق، از طریق تقویت ارتباطات اکولوژیک بستر انسان ساخت و طبیعت، مورد بررسی قرار گیرد.