تحلیل نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار و چالش های آن در ایران مطالعه موردی: استان آذربایجان شرقی

اکوتوریسم یا طبیعت گردی وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه می باشد، زیرا راهکارهای مشابهی را برای رفع مشکلات فعلی ارائه می دهد. ایران یکی از کشورهایی است که از لحاظ تنوع اقلیمی و آثار باستانی و تمدنی در رده ی کشورهای برتر جهان است اما متاسفانه از لحاظ جذب اکوتوریست دارای جایگاه شایسته ای نیست؛ با برنامه ریزی منسجم، جامع، یکپارچه و سیستمی می توان کشور را از رکود اقتصادی و وابستگی به نفت نجات داد و زمینه را برای اشتغال بیشتر، حفظ ذخایر و منابع ملی فراهم نمود، این در حالی است که اکوتوریسم اوج کارایی را در استفاده از تواناییهای طبیعی و فرهنگی دارد که با استفاده کارآمد و ایجاد زمینه برای اشتغال و درآمد زایی کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست وارد می کند و ابزاری مناسب برای توسعه متوازن بویژه در کشورهای در حال توسعه می باشد، ورود گردشگران به هر منطقه منجر به ایجاد اشتغال در سطح کلان شده که زمینه را برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به دنبال دارد. در این مقاله تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی اکوتوریسم در استان آذربایجان شرقی و چالش های آن در این منطقه تحلیل شده و نتیجه مقاله نشان می دهد استان آذربایجان غربی دارای چالش های تاسیسات زیربنایی، سرمایه گذاری، مدیریتی، نیروی انسانی، سیاستی و برنامه ریزی است که در صورت کاهش این مشکلات می توان استفاده های بهینه از این منطقه کرد و نهایتاً به ارائه راهکارهایی در ابعاد مختلف پرداخته شده است.