بررسی ظرفیت ها و رویکردهای اجتماعی مناطق ساحلی استان گیلان بمنظور توسعه پایدار سواحل مطالعه موردی (شرکت تعاونی مرزنشینان)

وجود زمینه ها و ظرفیت های بالای توسعه در مناطق ساحلی و نگرانی های بیش از حد جوامع بین المللی در خصوص تخریب زیست محیطی سواحل و همچنین گرایش فراوان فعالان اقتصادی به سمت حوزه های ساحلی، این سوال را در ذهن اندیشمندان و برنامه ریزان توسعه اقتصادی تداعی می کند که چگونه می شود برنامه درستی را بر پایه مولفه ها یاد شده برای توسعه مناطق ساحلی پیدا کرد که آن نیز منطبق بر معیارهای توسعه پایدار باشد، راه حل این سوال را می توان در شناسایی درست و بهره مندی اصولی از ظرفیت های موجود در سواحل با استفاده از مشارکت مردمی جستجو کرد. از جمله ظرفیت های موجود در سواحل وجود بستر مناسب برای سرمایه گذاری در جهت توسعه گردشگری و استقرار سازمان های مردم نهاد مثل تعاونی های مرزنشینان در این مناطق می باشد که با دارا بودن سرمایه اولیه کافی و عضویت حداکثری ساحل نشینان در خود می توانند با ورودشان در فعالیت اقتصادی سواحل، اوج مشارکت مردمی را نیز بدنبال داشته باشند که با تجمیع این ظرفیت ها با راهبردهای جدید نهادهای دولتی در زمینه الویت دادن به مباحث گردشگری سواحل نظیر ارائه تسهیلات ویژه برای این امر، می توان چشم انداز روشنی را با تدوین یک برنامه ریزی کارآمد مبتنی بر معیارهای توسعه پایدار برای توسعه اقتصادی سواحل متصور بود. در این تحقیق با استفاده از روش میدانی، اسنادی (تنظیم پرسشنامه و ...) و لزوما جمع آوری داده های محیطی و تعاریف متغیرهای موجود، مرتبط با نقطه نظرات ذینفعان در محدوده مورد مطالعه (بخش مرکزی سواحل استان گیلان) سعی شده است تا مشخص گردد اولا دیدگاه عمومی ساحل نشینان نسبت به وضعیت فعلی و ظرفیت های موجود در مناطق ساحلی چگونه است و ثانیا کدام الگوی توسعه ای و با چه روشی منطبق با رویکردهای اجتماعی موجود بوده و از مقبولیت و ضریب موفقیت بالاتری برخوردار می باشد.