نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی شهرستان زهک (مطالعه موردی: دهستان خواجه احمد)

گردشگری در جهان کنونی، صنعتی پاک و سومین پدیده اقتصادی پویا پررونق و رو به توسعه است که پس از صنایع نفت و خودروسازی گوی سبقت را از دیگر صنایع جهانی ربوده است گردشگری یکی از جاذبه های بسیار مهم که مورد توجه اغلب مردم دنیاست جاذبه های طبیعی و انسانی می باشد، جاذبه های طبیعی و فرهنگی گردشگری در تمامی بخش های برنامه ریزی و مدیریتی صنعت گردشگری از اهمیت بالایی برخوردار است و ویژگی ها و مشخصه های منابع و جاذبه های گردشگری موجود، در پیدایش و توسعه گردشگری، نقش اساسی ایفا می کند منطقه سیستان نیز از امکانات و جاذبه های بسیاری در این زمینه برخوردار می باشد. و همچنین گردشگری روستایی یکی از شاخه های فرعی صنعت گردشگری است که عده ای آن را بخشی از بازار گردشگری و عده ای دیگر سیاسی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. توسعه ی پایدار روستایی فرآیندی چند بعدی است که موضوع آن بهبود و ارتقای کیفیت زندگی اقشار آسیب پذیر روستایی است. در حال حاضر اقتصاد گردشگری به یکی از ارکان اصلی تجاری جهان تبدیل شده است. علاوه بر این بسیاری از سیاست گذاران و برنامه ریزان توسعه، از این صنعت به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. روش انجام تحقیق توصیفی-تحلیلی است، و گردآوری داده ها به صورت اسنادی-کتابخانه ای، و همچنین ابزار پرسش نامه بوده است. جامعه آماری تحقیق، ساکنان دهستان خواجه احمد می باشد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده نموده ایم. نتایج تحقیق نشان می دهد که تاثیرات گردشگری در توسعه روستایی عبارتند از: باعث تنوع بخشی به منابع درآمدی ساکنین روستا، همچنین ایجاد فرصت و زمینه اشتغال زایی ساکنان روستا، افزایش سواد، بهداشت فردی و عمومی، افزایش تعامل با نواحی هم جوار و کاهش مهاجرت. در زمینه زیست محیطی نیز ورود گردشگران به نابودی گونه های گیاهی و جانوری، افزایش آلودگی و تخریب محیط زیست منجر شده است. بنابراین، با برنامه ریزی اصولی و تلاش برای استفاده بهینه از ورود گردشگران، می توان وضعیت اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی روستاهای منطقه را بهبود بخشید.