ارزیابی راهکارهای توسعه گردشگری روستایی و آثرات آن بر توسعه پایدار محل و منطقه (به روش swot)

گردشگری بعنوان وسیع ترین و متنوع ترین صنعت در قرن 21 و یکی از مولفه های فراگیر و تاثیرگذار جهانی پدیده ها جایگاه ویژه ای را از لحاظ اقتصادی و بعنوان نمادی از هویت فرهنگی بین فرهنگ های مختلف ارتباط برقرار می کند. قرن حاضر را می توان قرن گردشگری نامید زیرا هر ساله گردشگران زیادی در نقاط مختلف دنیا به گردشگری می پردازند. در حال حاضر صنعت گردشگری یکی از منابع مهم تولید، درآمد، اشتغال و ایجاد زیرساخت ها برای نیل به توسعه پایدار بشمار می آید. گردشگری روستایی گرایشی نوین در صنعت گردشگری است که از دهه 50 میلادی به بعد مطرح گردید. امروزه صنعت گردشگری روستایی به عنوان یک راهبرد می تواند با برنامه ریزی اصولای و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری روستایی نقش موثری در توسعه و تنوع بخشی به اقتصاد منطقه ای بر عهده داشته باشد. مقاله حاضر با هدف شناسایی پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری روستایی و ارائه راهبردها و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری در مناطق روستایی با استفاده از روش swot می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که افزایش درآمد با تعدد مشاغل، انعطاف پذیری تجهیزات گردشگری برای تضمین موارد استعمال متعدد و توجه به سرمایه گذاری محلی از اهداف توسعه پایدار روستایی است و در جنبه های غیراقتصادی نیز اهدافی چون نگهداری و حفظ آسایش و رفاه ساکنان، تضمین تفریحات و مراقبت از ارزش ها و سخن فرهنگی را به دنبال دارد.