استراتژی های توسعه ژئوتوریسم در جزیره قشم

توریسم صنعتی درآمدزا و با صرفه اقتصادی بسیار مناسب است که با ایجاد تبادلات فرهنگی و اجتماعی میان ملل مختلف، به خاطر فقدان آلودگی های زیست محیطی امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ژئوتوریسم بخشی از توریسم است که در آن گردشگر به دنبال مشاهده جاذبه های ژئومورفولوژیکی، غارها، جذابیت معدنی و غیره می باشد. قشم با مساحتی در حدود 1600 کیلومتر مربع به عنوان بزرگ ترین جزیره خلیج فارس شامل مجموعه ای از پدیده ها و جاذبه های زمین شناسی، طبیعی، تاریخی و فرهنگی است. طاقدیس های بزرگ، گنبدهای نمکی، رخنمون های واضح، لایه بندی های مشخص و چشم اندازه های خیره کننده به همراه گونه های متعدد گیاهان گرمسیری به ویژه مانگرو، ده ها گونه پرنده مهاجر و محلی، انواع آبزیان و کولنی های مرجانی در جزیره قشم، باعث شده اند که این جزیره در سال 2005 به عنوان اولین ژئوپارک ایران و خاورمیانه به ثبت جهانی برسد. ما در این پژوهش به دنبال ارزیابی قوت و ضعف ؤئوتوریسم در جزیره قشم هستیم تا با شناسایی این نقاط قوت و ضعف بتوانیم با ارائه راهکارهایی مناسب برای توسعه این بخش از گردشگری، که می تواند زمینه را برای توسعه صنعت گردشگری به عنوان سودآورترین صنعت جهان فراهم سازد، ارائه دهیم. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای - اسنادی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که جزیره قشم با دارا بودن پتانسیل های بالا جهت توسعه ژئوتوریسم، در صورت برنامه ریزی های اصولی و سازماندهی شده و مهم تر از همه اجرای صحیح این برنامه ها، می تواند به یکی از قطب های مهم ژئوتوریستی در خلیج فارس و حتی جهان تبدیل شود.