گردشگری روستایی و حفظ محیط زیست

در قرن حاضر یکی از منابع مهم درآمدزایی کشورها، از طریق ورود گردشگران به دست می آید که آن را «صنعت گردشگری» می نامند. در این میان، گردشگری فرهنگی و تاریخی اهمیت زیادی دارد و درصد بالایی از گردشگران را خود اختصاص داده است. از این روی همواره کشورها در نظر دارند تا با شناخت و بررسی آثار مهم تاریخی در شهرهای مختلف، با سرمایه گذاری و برنامه ریزی های دقیق، به رشد بیش از پیش این صنعت در کشور خود کمک نمایند. کشور ایران نیز به دلیل برخورداری از فرهنگ و تمدن چند هزار ساله، دارای آثار تاریخی و فرهنگی بسیار می باشد. روستاهای ایران نیز با منظره های بسیار زیبا و دیدنی شان در زمره مناطق مهم توریست زیست محیطی به شمار می آیند، از این روی مطالعه دقیق و همه جانبه این روستاها از لحاظ کمک به رونق گردشگری، و ایجاد زمینه های مناسب جهت حفظ و حراست محیط زیست اهمیت بسیاری دارد. در پژوهش حاضر برآنیم تا با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، میدانی علاوه بر معرفی گردشگری روستایی و نقش آن در جذب گرشگران، به زمینه های لازم جهت ایجاد استفاده از این محیط توریستی و در نهایت راهکارهای حفظ محیط زیست در آن را معرفی و بررسی نمایید.