تاملی جامعه شناختی بر موانع رشد صنعت گردشگری در ایران

امروزه گردشگری، بزرگترین و متنوع ترین صنعت دنیا به حساب می آید و توسعه آن به ویژه در کشورهایی که در پی دستیابی به رشد پایدار می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش به بررسی عوامل و موانع رشد صنعت گردشگری با وجود امکانات و توانایی های بالقوه مورد در ایران، می پردازد. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش اسنادی است. از این رو در این روش با رجوع به منابع و ماخذ فارسی و لاتین مرتبط با موضوع، به توصیف و تحلیل موضوع پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که موانع دخیل در رشد صنعت گردشگری ایران هم موانع داخلی و هم موانع خارجی می باشد. که از موانع داخلی می توان به موانع زیربنایی، فرهنگی-اجتماعی و مدیریتی و ساختاری؛ و از موانع خارجی می توان به تحریم های اقتصادی و سیاسی علیه ایران، تبلیغات ضد ایرانی در شبکه های ماهواره ای و امنیت پایین منطقه خاورمیانه اشاره کرد. راهکاری که این پژوهش ارائه می دهد، در ابتدای امر تدوین مبانی نظری مناسب در مورد نحوه نگرش جامعه ایرانی به گردشگری است. و پس از وفاق نسبت به این موضوع، توسعه زیرساخت های فیزیکی و افزایش سرمایه گذاری بخش های دولتی و خصوصی در این صنعت می باشد.