پیش یابی میانگین دما در ایستگاه های بسیار گرم با ارتفاع ژئوپتانسیل (استفاده از روش تصریح)

هدف این پژوهش پیش یابی میانگین روزانه ی دمای سطحی با ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال به منظور پیشگیری از زیان های دماهای فرین است. لذا در این پژوهش، از داده های سطحی میانگین روزانه ی دمای ایستگاه های منتخب بسیار گرم (دزفول، اهواز، آبادان، بوشهر، بندرلنگه، بندرعباس و ایرانشهر) و داده های جو بالا ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال) استفاده شده است. کمینه و بیشینه این ایستگاه ها از بازه ی زمانی 1357.10.11 الی 1390.10.11 خورشیدی به مدت 12054 روز از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید و داده های ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال برای ساعت های (00:00؛ 03:00؛ 06:00؛ 09:00؛ 12:00؛ 15:00؛ 18:00 و 21:00 زولو) در بازه ی زمانی 1979.01.01 الی 2012.01.01 میلادی به کمک داده های چهار دیده بانی در روز از تارنمای مرکز ncep/doe برای سراسر نیمکره ی شمالی استخراج شد و سپس همبستگی بین داده های میانگین روزانه ی دما و ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال در سراسر نیمکره ی شمالی محاسبه گردید. همبستگی ها نشان می دهدکه ایالات متحده ی آمریکا با 29 یاخته، شمال چین 36 یاخته، آفریقا 45 یاخته و ژاپن با 77 یاخته بیشترین همبستگی را با دمای ایستگاه های منتخب دارند. میانگین وزنی آن ها گرفته شد آرایه ی بنا نمایه ی چارگانه بدست آمد که برای پیش یابی آماده، و مدل آن محاسبه گردید. نتایج مدل های پیش یابی نشان می دهد که دمای دو متری سطح زمین وابسته به ارتفاع ژئوپتانسیل تراز میانی هواسپهر است و به اِزای هر یک ژئوپتانسیل متر افزایشی که در نمایه ی چهارگانه رخ دهد میانگین روزانه ی دمای (دزفول، اهواز، آبادان، بوشهر، بندرلنگه، بندرعباس و ایرانشهر) به ترتیب 1.3، 1.3، 0.1، 0.1، 0.1، 0.1، 1.2 درجه ی سلسیوس افزایش نشان خواهد داد.