گردشگری روستایی و توسعه پایدار (نمونه موردی بررسی گردشگری در منطقه داماش گیلان)

امروزه گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها، به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی از بخشهای مهم اقتصادی محسوب می گردد. سیاستگذاران توسعه در کشورهای جهان، گردشگری را روشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار معرفی کرده اند. گردشگری روستایی به عنوان یکی از زیربخشهای گردشگری، علاوه بر حفظ ارزشها و باورها، با ایجاد فرصتهای شغلی و کسب درآمد محلی و توسعه ساختارهای زیربنایی امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم می سازد که می تواند نقش مهمی در کاهش فشارهای روحی و روانی شهرها و جلوگیری از مهاجرتهای بی رویه روستاییان به شهرها ایفا کند. تحقیق حاضر به بررسی نقش گردشگری در روستای داماش که به نام مراسم سوسن چلچراغ هرساله در این روستا برگزار می شود پرداخته است و اینکه خانوارهای ساکن در آن روستا تا چه حد از این وضعیت استفاده می کنند و در جهت بهبود روستا به کار می گیرند. و اصلا اینکه مواهب گردشگری روستا تا چه اندازه جهت بهبود و رفاه حال ساکنان و در نهایت توسعه روستایی است. در واقع روش تحقیق به کار گرفته شده به صورت میدانی و به شیوه پرسشنامه ای است.