گردشگری روستایی و توسعه روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان آبدانان)

گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخشهای مهم فعالیتهای اقتصادی محسوب می گردد، این فعالیت مهم اقتصادی از دیدگاه های مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. بعضی آن را به عنوان بخشی از بازار گردشگری می شناسند و عده ای نیز آن را سیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. سوال این است که گردشگری روستایی چه نقش و اثری در توسعه روستایی دارد؟ روستاهای مورد مطالعه این تحقیق 19 روستای شهرستان آبدانان می باشد. تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و به کمک دو جامعه آماری مرتبط با گردشگری یعنی خانوارهای روستایی و مسوولین ادارات به بررسی اثرات اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی گردشگری پرداخته است نتایج حاصل از این تحقیق مشخص نمود که گردشگری در این روستاها اثرات اجتماعی- فرهنگی در روستاهای مورد مطالعه به اثبات رسیده است. قدر مسلم با برنامه ریزی علمی و منطبق با توان های محیطی این منطقه، معرفی هر چه بیشتر جاذبه های روستاهای این شهرستان در سطح محلی و ملی ایجاد و بهبود وضعیت تسهیلات و امکانات زیربنایی، اقامتگاهی و پذیرایی می توان انتظار تحول در وضعیت اقتصادی این شهرستان را داشت. در دهه پایانی قرن بیستم بسیاری از برنامه ریزان اجتماعی- اقتصادی در کشورهای اروپایی گردشگری را روشی مطمئن با چشم اندازی بسیار روشن برای توسعه روستاها بویژه محرومترین آنها معرفی کرده اند. مطالعات انجام شده در کشورهای فرانسه، اتریش، سوییس، انگلستان، ایرلند، تایلند و ژاپن نشان می دهد که گردشگری روستایی بسرعت در اقتصاد روستایی رشد کرده و مکمکل فعالیتهای کشاورزی شده است. ماهیت صنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درآمد، متنوع سازی اقتصاد مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است. از آنجا که بخش اعظم مشکلات عقب ماندگی و توسعه نیافتگی روستایی نیز به فقدان این صنعت برمی گردد، گردشگری روستایی با حل مسائل و مشکلات فوق می تواند به توسعه روستایی کمک نماید. سهم صنعت گردشگری در آلودگی جهان کمتر از 5 درصد است که می توان از آن به عنوان یک صنعت پاک و بی خطر یاد کرد.