بررسی نقش مجتمع های سکونتگاهی بر توسعه روستایی مطالعه موردی: (مجتمع شهرک علی اکبر)

هدف اصلی برنامه های توسعه نواحی روستایی دستیابی به الگویی مناسب برای توزیع سکونتگاه ها، امکانات و فعالیت ها بر اساس ظرفیت های سرزمین است. در سال های اخیر، توسعه شهرهای کوچک از طریق ارتقای روستاها به شهر، به عنوان یکی از سیاست های اصلی بهبود کیفیت زندگی نواحی روستایی در ایران مورد توجه قرار گرفته است و در این مسیر طی چند دهه اخیر، تعداد زیادی از نقاط روستایی به شهر ارتقا یافته اند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی نقش مجتمع های سکونتگاهی بر توسعه روستایی بوده است. روش تحقیق توصیفی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان بوده است. جامعه آماری ساکنان مجتمع مسکونی علی اکبر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 388 نفر برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss20 انجام شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در مجموع، ارتقای خدمات در مجتمع سکونتگاهی باعث بهبود چشمگیر کیفیت زندگی و توسعه روستایی شده است.