بررسی قابلیت های اکوتوریستی استان گیلان در توسعه صنعت توریسم

گردشگری در آغاز قرن بیست و یکم پدیده ی جهانی تلقی می شود. اهمیت توریسم و جایگاه آن در توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشورها سبب شده که از آن با عناوینی چون صنعت سفید و صادرات نامرئی یاد شود. اکوتوریسم یا گردشگری طبیعت، گرایشی نوین در صنعت جهانگردی محسوب می شود که در آن مسافرت به مناطق طبیعی با اهداف مطالعاتی و بهره بصری از مناظر، رستنی های طبیعی و حیات وحش و با توجه به جنبه های فرهنگی صورت می گیرد. بخش بسیار مهمی از فعالیت های گردشگری در دنیای امروز مبتنی بر یک گرایش قوی و تمایل خاص به استفاده از طبیعت است که به اکوتوریسم اشتهار دارد. طبق برآوردهای سازمان جهانی جهانگردی (wto) انتظار می رود تا یک دهه دیگر شمار طبیعت گردان به بیش از 20 درصد مسافران جهان برسد. کشور ایران با موقعیت جغرافیایی ویژه، تنوع آب و هوایی و دارا بودن بیش از 4000 جاذبه طبیعی به عنوان پنجمین کشور دارای تنوع طبیعی در جهان شناخته می شود. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و با هدف شناسایی و امکان سنجی جاذبه های طبیعی و اکوتوریستی یکی از مناطق مستعد کشور (استان گیلان) در جهت توسعه اکوتوریسم انجام گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که این استان به علت موقعیت جغرافیایی ویژه، تنوع آب و هوایی، قرار گرفتن بین کوههای البرز و دریای کاسپین، پارک های جنگلی متعدد و ... از ظرفیت لازم برای تبدیل شدن به قطب طبیعت گردی در ایران برخوردار است.