توجه به فضاهای عمومی شهری در جهت ایجاد ارتباطی خصوصی میان کاربر و هویت مکان

امروزه فضاهای عمومی در شهرها ظرفیتی عظیم برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی انسان دارند ولی مسئله حائز اهمیت پاسخگویی چنین فضاهایی به نیازها و خواست شهروندان است. شهر محل زندگی مجموعه ای از آدمها با نیازها، علایق و سلایق مختلف است. شناخت نیازهای روحی و روانی افراد جامعه و انعکاس آن در طراحی های شهری و معماری ابنیه، احترام به خاطرات جمعی و فردی انسانی در فضا و معنا بخشی به هر یک از فضاهای شهری برای برقراری ارتباطی دوسویه میان فضا و کاربران آن امری ضروریست چرا که به این وسیله نیاز انسان خود به مثابه جواب مساله خواهد بود. لذا توجه به کیفیت کالبدی و عملکردی چنین فضاهایی در جهت افزایش تعاملات جمعی، تعریف و خلق رویدادهای فرهنگی و اجتماعی، از سوی طراحان در فضاهای عمومی می تواند به پویایی، جذابیت فضا، القای حس تعلق خاطر و ایجاد خاطرات جمعی مشترک و بازیابی هویت جمعی شهروندان کمک کند. برقراری چنین ارتباطی میان انسان و محیط مصنوع اطرافش نه تنها به بهبود کیفیت زندگی بلکه به زنده ماندن روح مکان کمک خواهد کرد.