• مقایسه دو نوع رادیوگرافی پانورامیک متداول و digital subtraction سابتراکشن دیجیتال و رادیوگرافی پانورامیک برای در تشخیص ضایعات شبیه سازی شده کندیل مندیبل

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1160
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     یکی از روش های مشاهده واضح تر تغییرات جزیی استخوانی استفاده از تکنیک digital subtraction radiography (dsr) می باشد با وجود تحقیقات بسیار در زمینه کاربرد dsr در دندانپزشکی مطالعات زیادی درباره استفاده از این روش برای بررسی تغییرات استخواین سرکندیل مفصل گیج گاهی فکی انجام نشده است. هدف از این مطالعه مقایسه رادیوگرافی پانورامیک و رادیوگرافی panoramic digital subtraction در تشخیص ضایعات شبیه سازی شده کندیل مندیبل بود.

    روش بررسی: این یک مطالعه بررسی فرآیند است که در آن دو عدد اسکال خشک انسان بدون هیچ گونه ضایعه مشخص انتخاب شدند. دو نوع تغییرات افزایش و کاهش دانسیته استخواین در سرکندیل این جمجمه ها مورد بررسی قرار گرفتند. افزایش دانسیته با اضافه کردن سه عدد bone chip با سه سایز متفاوت (5/1-1-5/0 میلیمتر) در دو موقعیت antromedial و superolateral سرکندیل و کاهش دانسیته استخوانی با ایجاد دو عدد hole (سوراخ) 1و2 میلیمتری در antrocenral و lateral pole کندیل انجام شد. رادیوگرافی های پانورامیک با و بدون حضور ضایعه تهیه شدند سپس دیجیتال شده و digital subtraction بر روی آنها انجام گردید. 8 مشاهدهگر 155 شکل به دست آمده از دو تکنیک را بررسی کرده و نظرات خود را در پرسشنامه تهیه شده وارد نمودند. این مطالعه از نوع بررسی فرآیند process research می باشد. حساسیت، ویژگی، تکرارپذیری و توافق پاسخ ها توسط آزمون کاپا و جداول تقاطعی مناسب  و بررسی ارتباط بین متغیرهای کیفی به وسیله آزمون های مجذور کای و یا آزمون دقیق فیشر انجام شد.

    یافته ها: ویژگی دو روش پانورامیک و dsr برای تشخیص عدم وجود ضایعه به ترتیب 4/15% و 7/66% بود و حساسیت در تشخیص ضایعات استیوفیتیک در دو روش پانورامیک و dsr به ترتب 1/61% و 6/80% و در تشخیص ضایعات استیولیتیک 5/37% و 3/83% بود. به طور کلی در روش پانورامیک 9/41% و در روی dsr 6/82% تصاویر به طور صحیح تشخیص داده شدند که اختلاف بین دو روش به طور قابل ملاحظه ای معنی دار بود (0001/0p<). آزمون دقیق فیشر نشان داد که اختلاف دو روش در تشخیص ضایعات 1و2 میلیمتری معنی دار (به ترتیب 023/0p= و 002/0p=) و در ضایعات 5/0 و 5/1 میلیمتری معنی دار نبود. برتری روش dsr نسبت به روش پانورامیک در تشخیص درست وجود  ضایعه در محلهای central, lateral و medial معنی دار بود. متوسط مقدار kappa در میان مشاهده گرها در روش پانورامیک برابر با 177/0 و در روش dsr برابر 693/0 بود. میزان توافق پاسخ های مرحله اول و دوم مشاهده برای هر مشاهده گر در روش پانورامیک برابر 45/0 و در روش dsr برابر 94/0 بدست آمد.

    نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، digital subtraction radiography به صورت معنی داری دارای قدرت تشخیصی بالاتری نسبت به رادیوگرافی پانورامیک در تعیین تغییرات استخوانی شبیه سازی شده سرکندیل (استیولیتیک و استیوفیتیک) می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها