هنرها و معماری دوره هخامنشی

عالیترین هنر ایرانی به معنی حقیقی در این دوره، معماری آن است. این هنر در بناهای عظیم پاسارگارد و تخت جمشید و شوش تجلی کرده است. با شروع تمدن هخامنشی، رشد و نمو هنر در این دوران بر دو پایه اصلی شهرسازی و نظم و ترتیب ساختمانی و نیز هنر بومی و صحراگردی که ریشه در اقوام کهن ایرانی داشت، قرار گرفته بود که همانا توجه به نشانه هایی از طبیعت و تجلی نقوش حیوانات در آثار از جمله تزیینات معماری بود. در این دوران هنر در کلیه جهات از قبیل سنگ تراشی، فلزکاری، سفالگری، شیشه گری و پارچه بافی رشد یافت و آثار نفسی به یادگار ماند.