انرژی خورشیدی و مروری بر کاربرد آن در معماری و شهرسازی

یکی از منابعی ای که در تامین انرژی پاک و عاری از اثرات مخرب محیط زیست نقش به سزایی دارد انرژی خورشید است که از دیرباز به روش های گوناگون و به صورت رایگان مورد استفاده بشر قرار گرفته است. به دلیل بحران انرژی و کمبود سوخت های فسیلی و همچنین به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی، بیشتر کشورهای جهان در صدد روش های نوینی برای صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش کنترل عرضه و تقاضای انرژی و کاهش انتشار گازهای آلاینده برآمده اند. در این میان استفاده از انرژی خورشیدی به دلایل مختلف مورد استقبال قرار گرفته چرا که به طور متوسط خورشید در هر ثانیه 1020*1.1 کیلووات ساعت انرژی ساطع می کند. از کل انرژی منتشر شده توسط خورشید، تنها در حدود 47% آن به سطح زمین می رسد. در واقع زمین در هر ساعت تابشی در حدود 60 میلیون btu دریافت می کند. که انرژی ناشی از سه روز تابش خورشید به زمین برابر با تمام انرژی ناشی از احتراق کل سوخت های فسیلی در دل زمین است و در نتیجه اثر تابش خورشید به مدت چهل روز، می توان انرژی مورد نیاز یک قرن را ذخیره نمود. بنابراین با به کارگیری کلکتورهای خورشیدی می توان تا حدودی از این منبع انرژی بی پایان، پاک و رایگان استفاده کرد و تا حد بسیار زیادی در مصرف سوخت های فسیلی صرفه جویی نمود. به عبارت دیگر تابش خورشید بزرگترین منبع تجدید پذیر انرژی روی کره زمین می باشد و اگر فقط یک درصد از صحراهای جهان با نیروگاه های حرارتی خورشیدی به کار گرفته شوند، همین مقدار برای تولید برق سالانه مورد تقاضای جهان کافی خواهد بود. با توجه به محدودیت انرژی های کلاسیک و پیشرفت روز از صنعت ساختمان و رشد جمعیت جهان، استفاده از این نوع انرژی در ساختمانها را می توان به عنوان یک بخش الزامی در نظر گرفت. منظور از کاربرد انرژی خورشیدی در ساختمانها بهره گیری هر چه بهتر از نور خورشید در جهت تامین نیازهای گرمایی و سرمایی و در صورت لزوم تامین الکتریسیته ساختمانها می باشد. کشور ایران پتانسیل زیادی برای بکارگیری از این نوع انرژی دارد.