• بررسی وجوه تشابه اصول نوشهرسازی با ویژگی های محلات سنتی در شهر ایرانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/06/12
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/06/12
    • تعداد بازدید: 1385
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    نوشهرسازی (cnu) از جمله جریان هایی است که در قالب نگرش پسامدرن و خصوصاً شهرسازی انسانگرا قرار می گیرد. این جنبش پاسخی است در جهت رفع مشکلاتی از قبیل زوال و فرسودگی مراکز شهری و گسترش افقی شهرها و همچنین تلاشی است در راستای احیای هویت و حیات اجتماعی در سطح شهر پس از دوران مدرن. نوشهرسازی معتقد است بازگشت به الگوی محلات سنتی یکی از اصلی ترین راهکارها در جهت ایجاد شهر پایدار و انسانگرا می باشد. این مقاله می کوشد که با تبیین اصول پیشنهادی جنبش مزبور پیرامون چگونگی انتظام محلات شهری در ابعاد مختلف، و پس از بررسی ویژگی ها و سازوکارهای محلات سنتی در شهر ایرانی، در چارچوب یک ماتریس به سنجش میزان انطباق هر یک از شاخصه های پیشنهادی رویکرد نوشهرسازی با خصوصیات و سازوکار محلات فوق بپردازد. در واقع هدف اصلی مقاله حاضر، تدقیق اصول پیشنهادی جنبش نوشهرسازی با کاربستی است که در تقابل با ارزش ها، مفاهیم و ویژگی های شهرسازی سنتی ایرانی قرار نگیرد. این مقاله از لحاظ هدف، در زمره پژوهش های کاربردی و همچنن به لحاظ روش و ماهیت در ردیف پژوهش های همبستگی قرار می گیرد. جمع آوری اطلاعات بر اساس روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای بوده است. نتایج بررسی های صورت گرفته حاکی از این حقیقت است که اصول جنبش نوشهرسازی با اندکی تغییر- به جز معدودی از موارد- می تواند با شرایط و مقتضیات شهر سنتی ایرانی سازگار شده و به عنوان کاربستی مفید در راستای ارتقای کیفیت زیست و سکونت در شهر ایرانی بکار گرفته شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها