تحلیلی بر نقش دوچرخه در سیستم حمل و نقل پایدار شهر قزوین

وجود اتومبیل هایی که روزانه بیش از ظرفیت خیابانها در حال تردد و جابجایی هستند باعث به وجود آمدن آلودگی هوا، آلودگی صوتی، ترافیک و دیگر مشکلات زیست محیطی میشود. ترافیک و مشکلات آن سبب شده تا حرکتهای در جهت هشدار به خطرات و مشکلات ناشی از بحرانی که در آینده گریبانگیر نسل های آتی می شود صورت گیرد. یکی از این حرکتها روی آوردن به یکی از اشکال حمل و نقل پاک یعنی دوچرخه است. امروزه استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله ای مناسب جهت جابجایی ساکنان شهرها بیش از پیش اهمیت یافته است. وضعیت توپوگرافی مناسب، آب و هوای معتدل قزوین از عوامل گسترش فرهنگ دوچرخه سواری در دهه های گذشته بوده است. بررسی های آماری نشان می دهد که سهم دوچرخه در سفرهای شهری امروز شهروندان شهر قزوین، حدود 5 درصد از کل سفرهاست. در حالی که این نسبت در دهه 60 بیشتر از این بوده است. اگر چه در طی 5 سال گذشته، فعالیتهای نسبتاً مطلوبی در شهر قزوین توسط سازمانهای متولی حمل و نقل شهری در راستای ارتقای جایگاه فرهنگ شهروندی و انسانی تر کردن فضاهای شهری صورت گرفته، اما باید اذعان کرد که این اقدامات کافی نبوده و باید به شکل جامع تری به این موضوع پرداخته شود. در نوشتار حاضر، سعی خواهد شد تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از ابزارهای پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده، دوچرخه و نقش آن در سیستم حمل و نقل در شهر قزوین مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد هدف در این نوشتار تحلیل وضعیت حمل و نقل شهر قزوین در بخش دوچرخه و شناخت مشکلات و محدودیتها و توانایی های بلقوه برای گسترش استفاده از دوچرخه می باشد.