بررسی معماری روز با توجه به اقلیم ساختار معماری بومی نمونه موردی: معماری معاصر شهر تاریخی دزفول

تنوع اقلیمی ایران، ایجاد شرایط ویژه و کاربرد مصالحی متفاوت، از جمله ضروریات شناخت اقلیم هر منطقه تلقی می شود، بنابراین شناخت اقلیم هر منطقه و لزوم اجرای قواعد آن علاوه بر تامین شرایط آسایش انسان (دما-رطوبت-نور) بدون اینکه از انرژی های فسیلی استفاده چندانی شود، گویای فرهنگ و عقاید ساکنین نیز خواهد بود که متاسفانه با هجوم معماری غرب، تکنولوژی و طرح های بیگانه، و حتی مصالحی که هیچگونه سنخیتی با ضوابط منطقه اقلیمی نداشت، باعث دگرگونی نظام ساختاری بناها شده است. لزوم مطالعه و تعمیق بیشتر در این امر، حصول روشی توصیفی-تحلیلی است که نهایتا با رسیدن به مقوله طرح با الهام از گذشته و ارائه از گذشته و ارائه طرح ها و راهکارهای منطقی-اقلیمی که منجر به روش معماری به سبک پسامدرن می شود می توان روش و ساختار معماری گذشته را با امکانات و مصالح روز به هم پیچید و طرح اقلیمی و شرایط ایده آل را دوباره احیا کرد. این خود نوعی صیانت از اصالت نیز خواهد بود.