ارزیابی و مکانیابی پارک های محله ای با استفاده از مدل ahp در محیط gis (مطالعه موردی: شهر میاندوآب)

امروزه نحوه توزیع خدمات شهری، یکی از ضروریات مهم زندگی شهری به شمار می آید. پارک ها و فضاهای سبز، به عنوان یکی از مهمترین مراکز خدمات رفاهی و تفریحی بوده که علاوه بر جنبه بهداشتی و روانی در توسعه پایدار شهری از اهمیت بالایی برخوردارند. گسترش و توسعه فضای سبز در کشورهای مختلف همبستگی زیادی با محیط طبیعی و پیشرفت های هر کشور دارد. اصولا وجود فضای سبز مناسب در شهرها افزون بر سلامت جسمانی، موجب آرامش روان، بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی برتر می گردد. اهمیت فضای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. هدف و موضوع این تحقیق مکانیابی بهینه فضاهای سبز عمومی (پارک محله) با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد. که به صورت موردی بر روی سطح شهر میاندوآب انجام شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق تمام پارک های محله ای شهر میاندوآب می باشد که با تشخیص ضرورت مکانیابی صحیح و اصولی پارک های محله ای، در محیط gis و با استفاده از روش تصمیم گیری ahp و با استفاده از مدل همپوشانی شاخص ها اقدام به تعیین مکان های بهینه پارک های محله ای شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که شهر میاندوآب به لحاظ برخورداری از پارک های محله ای از استانداردها و اصول صحیح شهرسازی، بهره مند نیست و به لحاظ برخورداری از شعاع عملکردی نامناسب و کمبود سرانه ها و تعداد، شهروندان را با محدودیت های جدی روبه رو ساخته است.