جایگاه پایداری در معماری بوم با رویکرد فرهنگ

اهمیت و لزوم توجه به فرهنگ یکی از راه های پیشرفت جامعه بشری محسوب می گردد. هنگامی که سخن از شهر به میان می آید، در واقع صحبت از مکانی است که بالاترین حد از تمرکز قدرت و فرهنگ یک اجتماع را در خود جای داده است؛ مکان تبلور وسیع ترین شبکه های ارتباط اجتماعی، جایی که تعلق به آن و اهل آن بودن، نوعی هویت شناختی برای فرد به ارمغان می آورد. شهر به مثابه تبلور آیین و اندیشه جامعه، نمی تواند در تمدن های مختلف یکسان پدید آید. گوناگونی شهرها در تاریخ و جغرافیای جهان، بیش از هر چیز معلول این تفاوت است. معماری بومی زمینه ای بر اهمیت دهی بر ارزش فرهنگی و اجتماعی هر جامعه ای می شود که باید برای جهانی شدن هر جامعه و ملتی بازشناسی ارزش های معماری و فرهنگ آن جامعه برای جهانی شدن سبک معماری بومی آن جامعه می گردد و علاوه بر آن معماری بومی جذابیت و زیبایی ارمغان می آورد. نوشتار حاضر به معرفی جایگاه پایداری در معماری سنتی با محوریت فرهنگ می پردازد و در پی افزایش پایداری ارزش های بومی معماری و تداوم استفاده از آنها در جهت جهانی شدن را، به ما روشن می سازد. نتایج حاصل بیانگر این است، که حفظ و تلفیق ارزش های معماری بومی، بیانگر راز پیوستگی انسان ها به تاریخ و محیط کالبدی خود و در پی آن موجب پایداری در هر زبان و فرهنگی می باشد. روش تحقیق حاضر به شیوه توصیفی تحلیل و ابزار گردآوری اطلاعات آن به صورت مطالعات کتابخانه ای می باشد.