مکانیابی شهرک های صنعتی با تاکید بر عوامل اقلیمی و مدل تصمیم گیری چند معیاری (مطالعه موردی: استان خوزستان)

این تحقیق به مکانیابی مناطق مناسب جهت احداث شهرک های صنعتی در استان خوزستان می پردازد. مهم ترین متغیرهای این تحقیق عوامل اقلیمی، توپوگرافی، زیست محیطی و زیرساخت های انسانی می باشد. در این بررسی با تاکید بیشتر بر عوامل اقلیمی مثل باد، ساعات آفتابی، دما، بارش، رطوبت، عوامل توپوگرافیک مثل ارتفاع، جهت شیب، آب زیرزمینی، عوامل زیربنایی و سایر متغیرهای محدوده استان خوزستان مورد بررسی قرار می گیرد. برای نیل به اهداف و رسیدن به سوالات تحقیق از داده های ایستگاه های هواشناسی استان و نقشه های سازمان های مختلف استفاده شده است. روش تصمیم گیری چند معیاری بر اساس وزن دهی ahp برای انتخاب بهترین مکان ها جهت شهرک های صنعتی استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بهترین مناطق توسعه شهرک های صنعتی در نزدیکی شبکه راه های اصلی و شهرهای متوسط و بزرگ قرار دارند. و ناحیه دشتی استان خوزستان در کنار معیارهای دسترسی، مناسب ترین مکان ها می باشند.