باز زنده سازی و احیا در بافت های فرسوده شهری

بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی و اجتماعی، محصول تاثیر و تاثر متقابل فرآیندهای اجتماعی و فضای جغرافیایی است. بدین سبب موضوع بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالش های شهرهای امروزی است. بافت های شهری در انواع گوناگون (تاریخی، فرسوده، حاشیه ای با اسکان های غیررسمی) به دلیل فرسودگی و نارسایی های کالبدی، کمبود خدمات و زیرساخت های شهری مناسب از یک سو و شرایط نامطلوب زیست محیطی و انواع مسائل اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی از دیگر سوی، به شدت نیازمند اقدامات همه جانبه در جهت احیاء، توسعه و ساماندهی و به عبارت بهتر "تجدید حیات شهری" می باشند. در این مقاله ابتدا به تعریف بافت فرسوده پرداخته شده و سپس آسیب شناسی این گونه بافت ها از جنبه های مختلف نظیر کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و ... و همچنین انواع روش های مداخله در این گونه بافت ها به عنوان مثال ذکر گردیده است و سرانجام این نتیجه حاصل گردیده که توجه به عوامل اقتصادی، مدیریتی، اجتماعی، معماری و شهرسازی برای تدوین گونه های مسکن مناسب در بافت های فرسوده الزامی می باشد.