نقش فضای سبز شهری در افزایش کیفیت زندگی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 1 شهر زنجان)

رشد صنعت و افزایش جمعیت در شهرها و ساخت و ساز سوداگرانه ای منجر شده که در شهرها به موضوعات بهداشتی، تامین نور کافی و هوای سالم و فضاهای گذران اوقات فراغت توجه کافی نمی شود و از سویی ایجاد کاربریهای شهری برای پاسخ گویی به نیازهای روزافزون شهرنشینان به تدریج باعث کاهش فضای سبز و پارک های شهری شده است که پیامد آن محدود شدن دسترسی انسان شهرنشین به طبیعت است. فضاهای سبز از یک سو موجب بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها می شود و از سوی دیگر شرایط مناسبی گذران اوقات فراغت شهروندان تعبیه می کند. به این منظور، در مقاله حاضر با استفاده از تکنیک swot، کاربری فضای سبز منطقه 1 شهر زنجان که از جهت مساحت و سرانه در وضعیت مناسبی قرار ندارند و کمبودی نسبت به این کاربری در این منطقه احساس می شود، مورد بررسی قرار گرفته است، تا با تلفیق نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت ها، راهبردهایی را که از تقابل و تعامل عوامل درونی و بیرونی شکل می یابد، ارائه نماید. نتایج نشان داد که راهبردهای توسعه فضای سبز منطقه 1 شهر زنجان، به راهبردهای تهاجمی نزدیک می باشد و مسئولین باید سعی کنند از نقاط قوت و فرصت نهایت استفاده را برده و به سمت این راهبردها گام بردارند.