طراحی اقلیمی- توسعه پایدار با نگاهی بر انرژی های پاک

نگرانی های بشر در زمینه ی محیط زیست در ابعاد ملی و جهانی زمانی مشهود گردید که با توسعه صنعتی، استفاده از منابع تجدیدپذیر رو به فزونی نهاد و باعث تخریب و آلودگی های زیست محیطی گردید. امروزه حتی خوش بین ترین جوامع نیز نمی توانند متوقع باشند که محیط زیست دست نخورده و بکر باقی بماند زیرا رشد شدید جمعیت، نیازها و ملزماتی را خواستار است که از طریق توسعه صنعتی و مکانیزه شدن پاسخگو می باشد. لیکن تقلیل آلودگی های و کاهش اثرات تخریبی آن در حدی معقول و در روند توسعه پایدار همراه با استفاده از تکنولوژی های متعادل و منطبق با پایداری، می تواند تضمین کننده رشد، سلامت و بقای حال و آینده موجودات زنده باشد. از اینرو بر ماست از طرق مختلف منجمله مدیریت صحیح، شناخت قوانین محیط زیست و به کارگیری انرژی های نو (انرژی خورشیدی)، معماری پایدار را توسعه دهیم. در مقاله پیش رو پیش تحقیق، به صورت توصیفی- تحلیلی و به صورت مقایسه ای و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای، کتاب ها و اسناد موجود در این زمینه استوار می باشد و به مواردی همچون طراحی بهینه اماکن با استفاده از انرژی های رایگان طبیعت نظیر انرژی خورشید و ... به کارگیری مصالحی که اتلاف انرژی را در اقلیم های مختلف به حداقل برساند و تلفیق فن آوریهای نو و سنتی اشاره می شود و آفرینش یک معماری نوین هماهنگ با توسعه پایدار مد نظر است.