اثربخشی تقویت مهارت های ادراکی-حرکتی بر رفع نارسانویسی دانش آموز کلاس دوم ابتدایی

در میان مهارت های تحصیلی پایه، نوشتن، ملموس ترین مهارت نام گرفته است. دست نوشته از عینی ترین مهارت های ارتباطی است که می توان آن را مستقیما مشاهده، ارزشیابی و نگه داری کرد و امکان حفظ همیشگی آن را فراهم آورد. فرآیند نوشتن با دست فرآیندی پیچیده است و به مهارت ها توانایی های زیادی وابسته است، که می توان مهارت های زیر را نام برد:

الف) فرآیند نوشتن به ادراک صحیح الگوهای نمادی ترسیمی نیاز دارد.

ب) نوشتن مستلزم مهارت های دیداری-حرکتی بسیار زیادی است که به دیدن با چشم، هماهنگی حرکات چشم، هماهنگی حرکات ظریف چشم و دست و مهار عضلات بازو، دست و انگشتان نیاز دارد.

ج) فرآیند نوشتن همچنین مستلزم داشتن حافظه ی دقیق دیداری-حرکتی از حروف و واژه های نوشتاری  است.

بسیاری کودکان نمی توانند از مهارت های نوشتن با دست بهره گیرند، زیرا چندین مهارت پیش از نوشتن را فرا نگرفته اند، برخی دیگر دچار کمبودهای زیربنایی هستند که در کارآمدی نوشتن آنها اختلال ایجاد می کند. این کمبودها ممکن است مربوط به ضعف مهارت های حرکتی، نقص ادراک دیداری حروف و واژه ها و اشکال در به خاطر سپاری نقش های دیداری باشد. آموزش ضعیف نیز ممکن است به بدخط نوشتن منتهی شود. این گونه کودکان که دچار بدخط نویسی هستند، تحت عنوان نارسانویسی مطرح می شوند که اگر به موقع مشکلات آنان تشخیص داده شود و تحت درمان قرار گیرند مشکل بدخط نویسی به خوبی رفع خواهد شد.