بررسی اثر شرایط الکتروریسی بر قطر و مورفولوژی نانوالیاف پلی آکریلو نیتریل: اثر غلظت محلول، اختلاف پتانسیل و نرخ تغذیه

نانوالیاف به دلیل خواص منحصر به فردی که دارند توجه بسیاری از پژوهشگران را در سالهای اخیر به خود جلب کرده اند. در این پژوهش، نانوالیاف پلی آکریلونیتریل با استفاده از دی متیل فرمامید به عنوان حلال با روش الکتروریسی تولید شد و اثر غلظت محلول، اختلاف پتانسیل و نرخ تغذیه بر قطر و مورفولوژی نانوالیاف پلی آکریلونیتریل مورد بررسی قرار گرفت و همچنین حداقل غلظت مورد نیاز برای تولید نانوالیاف بدون مهره تعیین گردید. بررسی مورفولوژی و قطر نانوالیاف با کمک عکس های میکروسکوپ الکترونی روبشی صورت گرفت. مشاهدات نشان داد که قطر متوسط نانوالیاف به طور قابل توجهی با افزایش غلظت محلول پلیمری افزایش می یابد. با افزایش غلظت محلول از 5 به 21 درصد وزنی قطر متوسط از 86 به 812 نانومتر افزایش یافت. با افزایش اختلاف پتانسیل از 15 به 25 کیلو ولت قطر متوسط از 342 به 238 نانومتر کاهش یافت و با افزایش بیشتر آن تا 30 kv قطر متوسط به مقدار 254 نانومتر افزایش پیدا کرد. همچنین با افزایش نرخ تغذیه از 1.5 ml.h به 2.5 ml.h قطر متوسط نانوالیاف از 298 به 357 نانومتر افزایش یافت. حداقل غلظت مورد نیاز برای تولید نانوالیاف پلی آکریلونیتریل بدون مهره برابر با 9 درصد وزنی به دست آمد و مشاهده شد که افزایش غلظت محلول اثر قابل توجهی بر تغییر مورفولوژی نانوالیاف از حالت مهره دار به حالت بدون دارد. در حالیکه تغییرات اختلاف پتانسیل و نرخ تغذیه اثر چندانی بر تشکیل مهره بر روی نانوالیاف نداشت.