کاربرد نانو فناوری در صنایع غذایی و لبنی

موضوع اصلی نانو تکنولوژی مهار ماده با دستگاه های در ابعاد کمتر از یک میکرومتر معمولاً حدود 1 تا 100 نانومتر است. مواد غذایی با ساختار نانویی، با این ادعا ساخته می شوند که مزه، بافت و دوام اصلاح شده ای را ارائه می دهند. برای مثال، مایونز با ساختار نانویی چربی پایین، غذاهای خامه ای و بستنی ها آنطور که ادعا می کنند جایگزین های چربی کاملی دارند و از این رو، انتخاب سالمتری را برای مصرف کننده فراهم می آورند. کار اصلی دیگر کاربردهای کنونی فناوری نانو، کپسول سازی نانویی مواد و افزودنی های غذایی است. استفاده از مواد افزودنی غذایی ریز کپسول شده، اکنون به خوبی انجام شده است. مثلاً، ریزکپسول سازی برای پنهان ساختن و بوی روغن ماهی تن افزوده شده به نان به منظور سلامت مورد استفاده قرار گرفته. انواع مختلفی از دیگر مواد غذایی ریز کپسول شده و همچنین افزودنی ها، برای استفاده در محدوده ای از محصولات غذایی موجود هستند، و گرایش اخیر به محدوده غذایی بهداشتی، ریز کپسول سازی میکروبهای پروبیوتیک، برای افزایش عملکرد روده در جهت سلامت است. افزودن ذرات نانویی خاص و مشخص در داخل اشیای شکل دار، و فیلمها اینطور نشان داده که به آنها نور، حرارت بادوام و مقاومتری را بر حسب عملکرد مکانیکی و گرمایی می دهد، همچنین کمتر آنها را نسبت به گازها نشت پذیر می سازد. با استفاده از نانو فناوری می توان با روکش کردن آنزیم ها، آنها را از محافظت دور کرده، مانع از اثر آنها شد. به هر حال، اطلاعات موجود، بر اساس خطرات سلامتی بالقوه است که ممکن است از استفاده از چنین ابهاماتی، و نبود دانش و علم ممکن است این احتمال را بوجود آورد که کاربردهای فناوری نانو در بخش غذایی، نگرانی عمومی قابل توجهی را در سال های آتی جلب می نماید. این، بدلیل این است که چنین کاربردهایی، حداقل در حالت نظری و تئوری، پتانسیل پیشرفته پیدایش و ظهور تعداد زیادی از مشتریان به سمت ذرات نانوی را دارا هستند. بنابراین، نیاز ضروری برای تحقیق در مورد مواد غذایی که در مقیاس نانویی درست و پردازش می شوند و ویژگی های ذرات نانویی درست شده معرفی شده در بخش غذاها به صورت عمدی یا به عنوان نتیجه آلودگی است.