نقش تولید فرهنگی در احیای شهری نمونه موردی: خیابان لاله زار

امروزه کیفیت و جذابیت فضاهای شهری به یکی از مهمترین سنجه های توسعه یافتگی و قابلیت در شهرها بدل گردیده است. در این میان بافت های تاریخی و فرهنگی بدلیل ویژگی های خود در ایجاد تعاملات اجتماعی در عصر ارتباطات مجازی و تحریک اقتصادی نواحی پیرامونی و نیز به عنوان پهنه های چند عملکردی که دامنه گسترده ای از فعالیت ها را در بر می گیرند از نقشی اساسی برخوردار می باشند. این پژوهش در رابطه با نقش تولید فرهنگی در بازسازی شهری انجام گرفته است و نشان می دهد که تولیدات فرهنگی می تواند شهرها را به مکان هایی پر جنب و جوش تبدیل کند و اثرات قابل ملاحظه فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی اعمال کند. علی رغم عدم وجود یک مدل همه پسند، تولید فرهنگی اگر به درستی به کار گرفته شود، می تواند به عنوان ابتکاری مهم در توسعه هر شهری پیشنهاد شود و اثرات مثبت پایداری را برای شهرها تولید کند. برنامه ریزان شهرها، باید شرایط و عوامل را در نظر بگیرند و یک پلان خاص را متناسب با بافت شهر و هماهنگ با سایر طرح ها، طراحی کنند. تحقیق حاضر در گروه تحقیقات کیفی قرار می گیرد که از اطلاعات جمع آوری شده، توصیف های تحلیلی، ادراکی، پرسشنامه و مصاحبه حاصل می شود. پس از مرور مفاهیم و نظریات مرتبط، با بررسی نمونه موردی (خیابان لاله زار) که به لحاظ تاریخی، قوی و در عین حال از سرزندگی کافی برخوردار نمی باشد، به اثبات این فرضیه می پردازد که لاله زار می تواند یک نمونه موفق در استفاده از تولید فرهنگی برای بازسازی و احیا در شهر باشد.