استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی در تعیین اثر ارتفاع در رفتار لرزه ای پایه ی مخازن بتنی هوائی در مناطق با لرزه خیری متوسط

مخازن آب از جمله اجزاء اصلی شبکه های آبرسانی جهت ذخیره، نگهداری و تأمین فشار مورد نیاز می باشند، اهمیت این سازه ها و عملکرد مناسب آنها به هنگام زلزله و بخصوص بعد از وقوع آن جهت پاسخگویی به نیاز آبی شهروندان، اجتناب از آتش سوزی و بروز خسارت های احتمالی زیست محیطی محرز می باشد و وقفه در بهره برداری از آن بطور مستقیم افزایش تلفات و خسارت را در نواحی زلزله زده در پی خواهد داشت. مسلماً بعد از طراحی مناسب خود مخازن، داشتن تکیه گاه مناسب مهمترین مسئله در حفظ و پایداری مخازن می باشد. لذا برخورداری از شکل پذیری مناسب، ظرفیت جذب و استهلاک انرژی زلزله و حفظ پایداری کلی سازه از اهم موارد در طرح مناسب اینگونه مخازن می باشند. این گونه سازه ها از نظر آیین نامه ی 2800 زلزله ی ایران دارای اهمیت زیاد بوده و برای سطح خطر 2 معرفی شده در نشریه 604 (احتمال وقوع زلزله %10 ظرف مدت 50 سال عمر مفید سازه: زلزله طرح آئین نامه 2800) انتظار عملکردی با حداقل میزان وقفه از آنها می رود. با توجه به اینکه در زلزله های اخیر، مخازن هوایی از جمله آسیب پذیرترین سازه ها بوده و همچنین با نظر به اینکه در این سازه ها، اعظم جرم سازه در فاصله ی زیادی از تراز پایه قرار گرفته و پریود سازه بالاست، بررسی رفتار لرزه ای این سازه ها ضروری می باشد. در این مقاله، یک مخزن هوائی آب بتن مسلح با پایه ی قاب خمشی، با در نظر گرفتن سطوح مختلف آب و تغییر ارتفاع سیستم پایه ی آن، با اعمال شرایط بارگذاری در منطقه با لرزه خیزی متوسط، در نرم افزار sap2000-v14.2 مدل سازی شده، سپس سازه موجود با استفاده از دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود، مورد بررسی و تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده قرار گرفته و با توجه به نتایج حاصل از تحلیل، تأثیر تغییر ارتفاع سیستم پایه در رفتار لرزه ای این گونه سازه ها مورد بررسی قرار گرفته است.