مقایسه ی الگوریتم های کم هزینه ترین مسیر (lcp) و ژنتیک (ga) در مسیریابی بهینه ی زیرساخت های خطی

پروژه های مربوط به زیرساخت های خطی دارای پیامدهای مهمی بر ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و محیط زیستی هستند. این پروژه ها موجب تجاوز به طبیعت بکر و دست نخورده می شود و گاه زمینه را برای توسعه ی برخی فعالیت های بدون امکان سنجی محیط زیستی هموار می کنند. پیامدهای زیان بار فعالیت های فوق با توجه به توان و تحمل پذیری منابع اکولوژیکی و ویژگی های اجتماعی و فرهنگی منطقه متغیر خواهد بود. بر این اساس به منظور کاهش آسیب رسانی به منابع محیط زیستی و نیل به اهداف توسعه ی پایدار، ناگزیر باید مشخصه های محیط زیستی در فرآیند مسیریابی دخالت داده شوند. به همین دلیل در پروژه های مربوط به زیر ساخت های خطی یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل مطالعاتی و طرح ریزی، موضوع طراحی مسیر اولیه یا مطالعات فاز صفر است. هدف از این مقاله بررسی مراحل مسیرهای بهینه برای طرح ریزی زیرساخت های خطی به کمک الگوریتم کم هزینه ترین مسیر (lcp) توسط نرم افزار idrisi و الگوریتم ژنتیک (ga) به عنوان یک روش هوشمند در تعیین مسیر است. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان الگویی در مسیریابی زیر ساخت های خطی مورد استفاده ی طراحان و مدیران قرار گیرد.