• ارزیابی توانمندی ژئومورفوسایت ها در توسعه پایدار گردشگری بر اساس مدل رینارد (مطالعه موردی: شهرستان دلیجان)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/05/08
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/05/08
    • تعداد بازدید: 498
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    در کشور ایران به رغم وجود ژئومورفوسایت های متنوع یا مکان های ژئومورفولوژیک ویژه، در زمینه ارزیابی قابلیت این چشم اندازها و جنبه های برنامه ریزی آن همواره یک خلاء بزرگ در روند پایدار و نظام مند آن ها احساس می شود. شهرستان دلیجان به عنوان یک نمونه کامل دارای ژئوسایت های در خور توجه و بکری است که به عنوان یک ناحیه مستعد به منظور توسعه پایدار گردشگری قلمداد گردد. در این پژوهش سعی بر آن است که با به کارگیری مدل ژئومورفوتوریستی رینارد مناسب ترین مکان های ویژه ی ژئومورفولوژیکی در زمینه توسعه پایدار گردشگری ارزیابی و برگزیده شوند. مدل مورد استفاده برد و موضوع ماهیت علمی و مکمل همراه با ارائه زیر معیارهای مختلف تاکید می کند. نتایج نهایی حاصل از ارزیابی ژئومورفوسایت ها بر طبق روش رینارد حکایت از قابلیت های بیشتر سایت های غار چال نخجیر و آبشار گیسو جهت توسعه گردشگری است. بر طبق نتایج به دست آمده در مجموع سایت غار چال نخجیر بالاترین امتیاز را کسب کرد به طوری که از نظر معیارهایی چون ویژگی های ژئومورفولوژیکی، نحوه دسترسی و به ویژه میانگین ارزش گردشگری بیش ترین قابلیت گردشگری پایدار را داراست. ضرورت شناخت ظرفیت های میحطی و میزان پایداری که موضوعی محوری در برنامه ریزی های محیطی است از ساختار روش شناسی و نتایج حاصله قابل برداشت است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها