ایجاد فضای شهری پایدار با تأکید بر تالارهای شهر با خصوصیت سرزندگی اجتماعی

توسعه پایدار شهری توسعه ای همه جانبه است، به همین دلیل مفهوم پایداری حول محورهای متعددی قابل بررسی است. با توجه به اهمیت طراحی شهری پایدار در ادبیات شهرسازی، پرداختن به اصول و معیارهای توسعه ی سرزندگی پایدار در فضاهای عمومی به عنوان یکی از شاخص های توسعه پایدار، ضروری به نظر می رسد. در یک فضای شهری به عنوان یک پدیده ی انسان ساخت، امنیت به دلیل دخالت مکانیزم های روانشناختی موجب افزایش احساس تعلق شهروندان، ارتقاء سطح مشارکت و نهایتاً پایداری می گردد. امروزه فضاهای عمومی بدلیل رعایت نکردن شاخص های توسعه پایدار با مشکلات کالبدی، اقتصادی، اجتماعی زیادی از جمله کاهش همبستگی و احساس بی تفاوتی روبه رو می باشند. هدف از پژوهش حاضر، ارتقا سرزندگی و احساس تعلق و عدم ناپایداری فضاهای عمومی است. در این راستا با بیان معیارهای سرزندگی به طور کلی، این معیارها را به طور خاص برای تالارهای شهر بیان شده و سپس به مؤلفه های سرزندگی در نمونه ای از این تالارها، به نام تالار شهر لندن پرداخته خواهد شد؛ تا با یافتن مولفه های سرزندگی و حس تعلق درون آن بتوان به ارتقای این کیفیات در فضاهای شهری کمک و بستری برای توسعه پایدار شهری فراهم کرد.