گردشگری روستایی و توسعه پایدار (مطالعه موردی: روستای خوشاکو ارومیه)

گردشگری روستایی از ابعاد مختلف تاثیرات عمیقی را بر پیکر روستا بوجود می آورد. تحقیقات فراوانی به آشکار کردن اثرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی این فعالیت پرداخته اند. عمده تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد که گردشگری یک عامل بزرگ اقتصادی است که قادر است معیشت روستا را دگرگون سازد. علاوه بر این، گردشگری به عنوان یک فعالیت اشتغال زا قادر است به عنوان یک کارفرمای عمده فرصت های جدید شغلی را برای ساکنان روستا ایجاد نماید. بخش گردشگری ورودی های مختلف برای اشتغال و فرصت هایی برای ایجاد خود اشتغالی در فعالیت های خرد و متوسط فراهم می کند. یکی دیگر از جنبه های رایج در اشتغالات گردشگری به ماهیت فصلی آن باز می گردد، که شرایط مناسبی را برای روستاییان فراهم می کند. هدف این مقاله تجزیه و تحلیل اثرات اقتصادی توسعه صنعت گردشگری روستایی در توانمندسازی اقتصاد روستایی در روستای گردشگری خوشاکو از توابع دهستان دشت، بخش سیلوانا و شهرستان ارومیه است. روش کار پیمایشی- توصیفی و داده ها از طریق پرسشنامه گرد آوری شده است. از بین جامعه آماری 158 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحلیل آزمون ها در spss نشان داد با وجود قابلیت گردشگری برای ایجاد اشتغال مناسب برای ساکنین روستا این فرصت ها در منطقه شکست خورده است و به دلیل ماهیت گردشگری که بیشتر فصلی بوده و اکثر در زمینه های خرده فروشی و کرایه وسایل محلی به منظور اسکی و ... بوده که به طور طبیعی اشتغالاتی را برای ساکنین و جوانان فراهم ساخته است. بنابراین به نظر می رسد شکل کنونی گردشگری در فقدان برنامه ریزی مناسب، هر چند تا حدودی موجب توانمندسازی اجتماعی شده، اما نتوانسته موجب توانمندسازی اقتصادی روستا شود.