نقش فرم بنا با توجه به اقلیم در کاهش مصرف انرژی در ساختمان

موقعیت جغرافیایی ایران موجب شده که امکان دریافت میزان قابل توجهی انرژی تابشی خورشید فراهم باشد. در این شرایط، با توجه به محدود بودن ذخایر سوخت های فسیلی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوزاندن آنها، طراحی معماری مناسب میتواند با استفاده از راه کارهای سامانه های غیرفعال، به کاهش انرژی مصرفی نهایی ساختمان منجر شود. معماری در مراحل مختلف خصوصا در طراحی ساختمان با بکارگیری ابزارهای لازم و توجه به شرائط بهره برداری بنا می تواند نیاز به استفاده از انرژی تجدیدناپذیر را کاهش دهد و بر کیفیت زیست بیفزاید. یکی از این راهکارهای طراحی شکل و فرم بنا است. در ابتدا میزان مصرف انرژی در ساختمان را بیان نموده و به دنبال آن عوامل تاثیرگذار در فرم بنا از جمله انتخاب زمین و مصالح ساختمانی و چگونگی طراحی داخلی ساختمان و اندازه و محل قرارگیری پنجره ها، عایق کاری سیستم گرمایشی و سرمایشی و ... پرداخته شده است. بعد از آن عوامل اقلیمی اثرگذار در کاهش مصرف انرژی در ساختمان و همچنین کاربرد و نقش آب و هوا در شکل گیری طرح و فرم ساختمان و استقرار آنها بر اساس عواملی مانند مکان یابی پروژه و شکل گیری بر اثر تعادل حرارت، ضرورت بهینه سازی مصرف انرژی و مراحل طراحی فرم، پلان بر اساس تابش راهکارهای جلوگیری از اتلاف حرارت در بنا، بهره گیری از انرژی خورشیدی در ساختمان بیان شده است. که توجه به این مقوله ها علاوه بر احداث بناها و زیبایی، متناسب با اقلیم و جهت تابش آفتاب علاوه بر کاربری مناسب فضاها باعث کاهش هزینه ها ناشی از انرژی و نیز حفاظت از محیط زیست، کم نمودن مصرف سوخت های فسیلی می گردد.