• نقش حکمروایی و مدیریت شایسته شهر در تحقق توسعه پایدار شهری

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/05/08
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/05/08
    • تعداد بازدید: 639
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    همراه با رشد سریع شهرنشینی و بروز مشکلات روزافزون، امروزه شهرها با چالش های زیادی چون فقر، آلودگی زیست محیطی، بیکاری، عدم امنیت و ... رو به رو شده اند، از طرفی طبق پیش بینی سازمان ملل که برآورد کرده است تا سال 2030 حدود 60 درصد مردم جهان در نواحی شهری زندگی خواهند کرد؛ آشکار است که مدیریت شهری با رویکرد سنتی و با ساختار متمرکز، بدون توجه به مشارکت شهروندان و با راه حل های پیشین قادر به حل این چالش ها و مشکلات نخواهد بود. چالشی که خود تابعی از تغییو تحول های فناورانه، جمعیتی، اقتصادی و سیاسی وبین المللی محسوب می گردد. در نتیجه تنها راه برون رفت از این چالش های شهری، تحول در ساختار مدیریت شهری با رویکردی نوبه آن است که از آن تحت عنوان «حکمروایی شایسته شهری» یاد می شود. که به عنوان اثربخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت معرفی می شود. حکمروایی شهری به عنوان فرآیند مشارکتی توسعه تعریف می شود و به مجب آن همه ذینفعان شامل حکومت، بخش خصوصی و جامعه مدنی تمهیدایت را برای حل مشکلات شهری فراهم می آورند که نتیجه آن رفع ناپایداری توسعه شهری، رفع ناپایداری ها از بدنه نهادهای مدیریتی، برنامه ریزی شهری، کارآمد سازی و مسئولیت پذیری بیشتر در اداره امور شهری و تفویض قدرت، وظایف و صلاحیت ها به حکومت ها و سایر ذی نفعان محلی خواهد بود. بنابراین عدم تمرکز، مشارکت همگانی، شراکت بن شهر، دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی که ابزارهای اصلی نبرد شهرها برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی و پایداری است را در پی خواهد داشت. در این پژوهش به الزامات و اهداف و ضرورت حکمروایی شایسته اشاره شده و در نهایت این نتیجه حاصل آمد که رسیدن به پایداری و توسعه شهری جز با حکمروایی شایسته که در گروه مشارکت و بسیج امکانات محلی می باشد؛ تحقق نمی یابد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم