رهیافتی بسوی هویت و حس مکان از منظر نگرش ایرانی اسلامی در طراحی کالبدی شهری معاصر ایران

دستیابی به هویت اسلامی در طراحی معماری و شهرسازی معاصر ایران نیازمند فرآیندی همه جانبه در نگرش به موضوع هویت است. لذا در گام اول باید تعریف از هویت اسلامی داشته باشیم، که بیانگر مفهوم الهی و معنوی، شخص و اصالت معماری اسلامی باشد، و تجزیه و تحلیل نحوه ورود و تاثیرپذیری از معماری ایران باستان و تغییراتی که در طول دوره حکومت های حکومتی مختلف با فرهنگ ها و مذهب ها و آئین و سنت های متنوع بر روی معماری اسلامی تاثیر گذاشتند و شناخت معماری اسلامی که الهام گرفته از نماد و نشانه های مقدس که بیان کننده که بیان کننده عظمت و شکوه ازلی می باشد و بیان کننده ارزش های والای دینی و مذهبی می باشد که فضای معماری را جدایی از ارزش های دینی نمی داند و از اهمیت بسیار زیادی در بحث طراحی شهری و معماری برخوردار است. و همچنین شناخت عناصر و المان ها و تزئینات معماری ایرانی که نشان دهنده قدرت، عظمت و اقتدار فرهنگی، اجتماعی دارد. راه حل ارائه شده این است که باید با شناخت کامل نمادها و نشانه ها و عناصر معماری اسلامی- ایرانی و تلفیق این دو سبک معماری با هم و نگاه به معماری مدرن جهانی به یک سبک معماری اختلاطی که دارای ارزش های سنتی، فرهنگی، معنوی، اجتماعی و شرایط جوی مکان که جدایی از گذشته مردم ایران ندارد و در صورت بودن در این فضاهای معماری به یک حس آرامش و تعلق به فضا به افراد القاء بخشد. روش پژوهشی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و رویکرد توصیفی دارد.