ارزیابی اثر تاخیر و توقف بر راندمان منابع پیمانکاران در اجرای پروژه های تعمیرات ساختمان شرکت های دولتی

ماهیت پروژه های تعمیراتی از قبیل پیچیدگی، پراکندگی محل کار و فوریت زمانی، تغییراتی را در کار ایجاد می نماید، این تغییرات که می توانند در کیفیت کار و یا حتی جنبه های زمانی آن باشند، برنامه ها و روش های کاری پیمانکار را تحت تاثیر قرار داده و با ایجاد توقف و تاخیر در اجرای کارها، تکمیل پروژه در زمان تعیین شده را غیر ممکن سازند عوامل بالقوه فراوانی از قبیل عدم قطعیت و غیرقابل پیش بینی بودن شرایط محل کار، پراکندگی و سختی کار و شرایط جوی در کارهای تعمیراتی، موجب تاخیر در پیشرفت و تکمیل کارهای پروژه ها می شود و یا ممکن است تغییرات در چارچوب کارها، موجب تغییر در توالی یا مدت فعالیت های برنامه شود، بدون اینکه تاثیری بر تاریخ تکمیل پروژه داشته باشد. همچنین بررسی مفاد قراردادهای تعمیراتی، وقایعی را نشان می دهد که می تواند بر پیشرفت و تکمیل پروژه تاثیر بگذارد و از این طریق بر راندمان منابع پیمانکاران از قبیل نیروی انسانی، تجهیزات و ماشین آلات و مصالح اثر گذاشته و موجب افزایش هزینه های مستقیم و غیرمستقیم شوند، تاخیر و توقف در کارها، عامل بوجود آمدن راندمان از دست رفته می باشند و مبنای محاسبه تاثیر تغییرات به وجود آمده، راندمانی است که در برنامه و قیمت گذاری اولیه پیمانکار موجود می باشند و در این پژوهش با معرفی 50 عامل متداول در ایجاد تاخیر و توقف در اجرای پروژه های تعمیراتی در شرکت های دولتی متوجه می شویم، این عامل ها موجب از دست رفتن راندمان پیش بینی شده منابع اولیه پیمانکاران در پروژه های تعمیراتی شده و روش های متداول برای مقابله با تاخیر و توقف در این نوع پروژه ها شامل اضافه کاری های مازاد، معرفی منابع بیشتر، فشرده سازی فعالیت های سایت و باز تعریف ترتیب فعالیت ها می باشند که برای تحلیل اثر تاخیر و توقف ناشی از تغییر در کارها بر راندمان از دست رفته منابع پیمانکاران، می توان با استفاده از دو روش تحلیل مبتنی بر اسناد و مدارک موجود و روش تحلیل مبتنی بر مقایسه، به بررسی افزایش، بی نظمی در بکارگیری، تغییر در اندازه بهینه منابع و تغییر در توالی انجام کارها پرداخت، همچنین برای ارزیابی راندمان از دست رفته ناشی از تغییرات در پروژه های تعمیراتی، استفاده از محاسبات و فرضیات اولیه پیمانکار و استفاده از نرم ها در ارزیابی اثر تغییرات، لازم و ضروری می باشد و در نهایت به عنوان مناسب ترین روش برای ارزیابی اثر تاخیر و توقف بر منابع پیمانکاران، مقایسه یک بازه زمانی از کار در شرایط نرمال قبل از رخداد یک عامل ایجاد کننده تاخیر و توقف با بازه زمانی دیگری از همان کار که تحت تاثیر واقع شده پیشنهاد گردید.