شهر بر اساس شرایط اقلیمی و خصوصیات محلی (نمونه موردی: شهر یزد)

بررسی های اقلیمی در طرح ریزی شهری از مسائل مهم و عمده بوده و قدمت آن به سده چهارم قبل از میلاد و احتمال قبل تر از آن برمی گردد. توجه به نیروهای طبیعی و زوال ناپذیری مثل باد و آفتاب، برای بهبود بخشیدن به شرایط حرارتی فضاهای زیستی از دیرباز در کشور ما معمول بوده است. موضوع اقلیم در بحث توسعه پایدار، از مباحث اساسی و تعیین کننده می باشد، چرا که موضوع توسعه پایدار، صرفه جویی در مصرف انرژی، خصوصا انرژی های فسیلی و تجدیدناپذیر بوده و لذا طراحی اقلیمی بناها و کالبد شهرها، نقش به سزا و تعیین کننده ای در کاهش مصرف سوخت و در نتیجه حفظ آن برای نسل های آینده خواهد داشت. الگوهای ساختار فضایی و بافت کالبدی شهرها و نحوه آرایش و استقرار سلول ها و ساختمان های شهری و رابطه آن ها با یکدیگر در بهینه سازی مصرف انرژی تاثیر مهمی دارند. علاوه بر این، اقلیم هر مکان جغرافیایی، شرایط مناسب ویژه و محدودیت هایی دارد که در نوع طراحی فضاهای مختلف شهر تاثیرگذار است. در تحقیق حاضر شهر یزد به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید. یزد از شهرهای قدیمی ایران و از بهترین نمونه های شهرهای کویری به شمار می رود که در تابستان، گرم و خشک، و در زمستان، سرد و خشک است. مردم یزد برای مقابله با این شرایط جوی و اقلیمی از دیرباز با ساختن خانه ها در کنار هم، دیوارهای بلند، به کار بردن خشت خام، پوشش کاهگل، ساختن طاق های گنبدی، زیرزمین و بادگیر و ... ناملایمات هوای گرم تابستان و هوای سرد زمستان را کاهش می دادند.