تنگناهای مسکن و بهبود آن در مناطق فقیرنشین نمونه موردی: محله منبع آب در اهواز

مقوله مسکن از مهم ترین بخش های توسعه در یک جامعه است که با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی خود اثرات گسترده ای در ارائه سلامت و سیمای جامعه دارد. همچنین در مجموعه نیازهای اولیه انسان نیز اسکان دومین نیاز حیثیتی او پس از پوشاک قرار می گیرد و اگر توسعه یافتگی یک جامعه را منوط به تأمین و افزایش عزت نفس عقلانی آن بدانیم؛ همانا توسعه امر مسکن نیازمند مطالعات گسترده در اقشار و بخش های مختلف اجتماع می باشد. شناخت عوامل مؤثر بر تقاضای مسکن به رفع عدم تعادل در این بازار کمک خواهد کرد زیرا در دوره ای که مسکن عمدتاً به صورت اسکان غیر رسمی جلوه نموده و در حال گسترش است؛ کیفیت و تداوم بهره مندی افراد به مسکن را می توان یکی از ارکان توسعه شهر دانست. از جمله مناطق فقیرنشین شهر اهواز که زمانی خارج از محدوده ی شهر بود می توان از کوی منبع آب نام برد و هم اینک که جزیی از شهر محسوب می شود با مسائل متعدد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و ... مواجه است. روش تحقیق در پژوهش حاضر بر اساس روشی ترکیبی به همراه راهبردهای کیفی و نمونه موردی خواهد بود که چگونگی رفع کیفی نیاز مسکن و عوامل مؤثر در آن بررسی شده و با اشاره به محله منبع آب شهر اهواز به عنوان نمونه ای موردی، کیفیات و نیازمندی های مورد انتظار ساکنین آن شناسایی می شود که در نهایت به سوی تدوین یک برنامه جامع بخش مسکن که شناخت کامل و تجزیه و تحلیل عمیق ابعاد گسترده توسعه مسکن و عوامل مؤثر در این مسئله را پیریزی خواهیم کرد .