گذر و درنگی بر معماری بدون معمار (1) (جستاری بر شناخت اقلیم استان گیلان)

اینک جهان معماری ما به سمتی قدم زنان راه می رود که خود پایداری انرژی را همراه دارد و این امر به جز رعایت نکاتی اقلیمی ممکن نیست این بررسی و دیگر بررسی های به عمل آمده از نگارنده در باب اقلیم نشان می دهد که معماری بومی با کمترین نیاز به انرژی های فسیلی می تواند ضمن صرفه جویی در هزینه ها از آلودگی محیط زیست نیز جلوگیری به عمل آورد و مصداق بارزی از معماری پایدار را به تصویر بکشد. بررسی حاضر با توجه به مطالعات کتابخانه ای و اسناد موجود به معرفی یکی از پهنه های اقلیمی پرداخته است که این پهنه بخش شمال کشور و اقلیم معتدل و مرطوب را شامل می شود و بررسی می کند که گذشتگان در این منطقه چگونه پاسخگوی نیازهای اقلیمی بوده اند.