دنیتریفیکاسیون بیولوژیکی آب آشامیدنی در یک بیوراکتور غشایی انوکسیک-اکسیک توسط لجن فعال معلق

تخلیه کنترل نشده فاضلاب های صنعتی و استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی در کشاورزی سبب افزایش آلودگی نیترات در آبهای سطحی و زیرزمینی می شوند. هدف اصلی این تحقیق بررسی عملکرد یک بیوراکتور غشایی دو مرحله ای انوکسیک -اکسیک با غشای غوطه ور جهت حذف بیولوژیکی نیترات،cod  و نیتریت تولیدی از آب آشامیدنی بود. بعلاوه تاثیر تغییرات ph و غلظت اکسیژن محلول روی عملکرد سیستم بررسی شد. شرایط عملیاتی برای بیوراکتور انوکسیک و اکسیک، زمان ماند هیدرولیکی ثابت 17 و 36 ساعت به ترتیب و غلظت نیترات و نسبت کربن به نیتروژن ورودی 2, 150 mg no₃.l بود. نتایج داده های آزمایش ها نشان داد که در تمام مدت عملیات، مقادیر (n-no₃)/50+(n-no₂)/3 در خروجی بیوراکتور انوکسیک کمتر از استاندارد شماره 1053 سازمان ملی استاندارد ایران ([(n-no3)/50+(n-no₂)/3]≤1) بود. استفاده از استیک اسید به عنوان تنها منبع کربن، نیاز به تنظیم ph خارجی را به حداقل رساند و همچنین درصد حذف نیترات در ph های بالاتر از 7 بیشتر از 7ph˂ بود. cod باقی مانده در خروجی بیوراکتور انوکسیک، در بیوراکتور اکسیک حذف شد. cod خروجی از بیوراکتور غشایی دو مرحله ای انوکسیک اکسیک همواره کمتر از mg/l 15 و متوسط درصد حذف آن 92.8±0.1 بود.