هیدرولیز آنزیمی مواد لیگنوسلولزی به قندهای قابل تخمیر جهت تولید بیواتانول

طی سال های گذشته، مسائل زیست محیطی و تمرکز گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی و گرانی و محدود بودن این سوخت ها، زمینه های تحول در استفاده وسیع از انرژی های تجدیدپذیر را فراهم نموده است. در این میان، تولید اتانول از زیست توده های لیگنوسلولزی یا بیواتانول در سطح وسیع در بخش حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به مراحل مختلف تولید بیواتانول که شامل پیش تیمار، هیدرولیز آنزیمی مواد پیش تیمار شده به قندهای قابل تخمیر، تخمیر قندهای قابل تخمیر به اتانول و جداسازی اتانول یا خالص سازی می باشند، هیدرولیز آنزیمی مواد لیگنوسلولزی به علت اثرات مربوط به ماده یا جزء مورد عمل و آنزیم و برهمکنش های آن ها، پیچیده ترین مرحله در فرآیند تولید بیواتانول و همچنین یکی از فاکتورهای تعیین کننده تأثیرگذار بر هزینه تولید بیواتانول می باشد. هیدرولیز موثر و مقرون به صرفه کربوهیدرات های سلولز و همی سلولز ها به مونوساکاریدها، چالشی برای به کارگیری آن هاست و با توجه به اهمیت موضوع بایستی تمرکز بیشنری صورت گیرد. در این مقاله، فرآیند هیدرولیز آنزیمی، عملکرد آنزیم های هیدرولیز کننده و فاکتورهای تأثیر گذار هیدرولیز آنزیمی به طور مفصل بررسی شده است. تلاش های دانشمندان در کاهش قیمت و بهبود عملکرد آنزیم ها، بهینه نمودن فرآیند هیدرولیز آنزیمی، ارائه استراتژی های بهبود دهنده هیدرولیز آنزیمی و همچنین یکپارچگی فرآیند های هیدرولیز و تخمیر، به بهبود کارآمدی و اقتصاد فرآیند کمک خواهد کرد.