استفاده از فناوری بیوگاز در روستاها و جایگزینی آن به عنوان سوخت پاک

مجموعه گازی های تولید شده از هضم فضولات حیوانی یا انسانی و گیاهی را که در نتیجه فقدان اکسیژن و فعالیت باکتری های غیر هوازی، بویژه متان زا در یک محفظه تخمیر (digester tank) بوجود می آید اصطلاحا بیوگاز می نامند گازهای تولیدی مخلوطی از متان در حدود 65 % و دی اکسید کربن در حدود 35 % است که می تواند جهت سوخت روشنایی ویا بهره گیری در تولید انرژی مکانیکی مورد استفاده قرار گیرد و ترکیبات مختلف آن بستگی به نوع مواد اولیه ای دارد که برای تولید گاز مصرف می شود. حجم و فرم ساختمانی دستگاه تولید گازبستگی کامل به میزان ماند مواد در مخزن تخمیر دارد. مهم ترین و اساسی ترین نتیجه ای که دستگاه های بیوگاز به وجود می آورند تهیه کود بهداشتی خوبی است که موجب نابودی بذر علف های هرز و بسیاری از پارازیت ها و انگل ها از جمله تخم کرم آسکاریس است. مطالعات بر روی ساختمان این گونه دستگاه ها نشانگر این است که فرم ساختمانی آنها براساس مناطق گرمسیر و سردسیر طبقه بندی و تدوین شده است. اساس ساختمان این دستگاه ها را مخزن گاز و مخزن تخمیر و حوضچه های ورودی و خروجی تشکیل می دهد. ارزش حرارتی بیوگاز برای هر متر مکعب گاز 5000 کیلو کالری می باشد که در مقایسه با سایر مواد سوختی رقم قابل توجهی می باشد. محدود بودن منابع انرژی تجدید ناپذیر نفت و گاز و … از یکطرف، آلودگیهای زیست محیطی حاصل از مصرف آن ها از طرف دیگر و هم چنین افزایش روزافزون جمعیت در کره خاکی و ایجاد صنایع باعث افزایش قیمت انرژی های تجدید پذیر می گردند و به این خاطر تمام کشورهای جهان باید به فکر انرژی با منابع تجدید پذیر خورشید، باد، جزر و مد دریا، بیوگاز و … باشند.استفاده از هر کدام آن ها بستگی به شرایط اقلیمی و هم چنین مهارت نیروی انسانی و تکنولوژی استفاده از آن ها دارد. شرایط اقلیمی کشورمان ایجاب می کند که در مناطق روستایی به تولید بیوگاز به عنوان یک انرژی تجدیدپذیر بپردازیم.